Mijn ervaring: Kersttrip (hotel Cheyenne)

Inmiddels heb je kunnen lezen wat ik de drie dagen in Disneyland Paris tijdens mijn kersttrip heb kunnen beleven. Mocht je die gemist hebben dan kun je hier, hier en hier de delen terugvinden.

We hebben het nog niet gehad over het hotel waar ik verbleef, namelijk hotel Cheyenne. Als je deze blog wat langer volgt zul je er weinig van terugvinden, want het is een hotel waar ik toen ik klein was wel eens verbleven ben en later niet meer. De vorige keer dat we in Disneyland Paris waren verbleven we in een standaard kamer van hotel Sequoia Lodge en nu wilden we graag proberen hoeveel luxe hotel Cheyenne zou bieden.

De luxe (of niet) begon bij de aankomst rond half tien bij het hotel. We mochten niet tot aan de ingang rijden, maar moesten de auto inclusief bagage op de parkeerplaats rijden aan de zijkanten van het gebied en vervolgens te voet naar de receptie. Bij de receptie kon je kiezen uit de normale rij en de online check-in. Ik had online aan ingecheckt, dus daar konden we onze Magic Passen afhalen en in principe vertrekken naar de parken. Alleen moest ik nog toegevoegd worden aan de hotelkamer met mijn jaarpas. Het duurde eeuwen aan de receptie. Ook toen we eindelijk aan de beurt waren duurde het super lang. Gelukkig was het na meer dan een half uur eindelijk gelukt om mij toe te voegen aan de kamer en vroeg ik om een button voor mijn moeder. Ze was bijna jarig en we wilden haar verjaardag vast vieren. De hele trip hebben Cast Members haar gefeliciteerd, omdat ze de button droeg. Heel erg leuk.

Het hoofdgebouw van Hotel Cheyenne was prachtig ingericht voor kerst. Overal waren gethematiseerde dingen te zien. Heel leuk gedaan. Toen we rondkeken in het gebouw was het ontbijt nog bezig. We wilden ‘s morgens liever niet wachten, dus vroegen we of we ook konden reserveren. De vrouw bij de ingang van het restaurant zei dat dat zelfs moest. Dus ik weer in de rij bij de concierge waarna hij weer zei dat je helemaal niet kon reserveren voor het ontbijt en dat je gewoon in de rij moest bij iedereen. Hij was ook aan het klagen dat die vrouw in het restaurant telkens mensen naar hem stuurde hiervoor en dat dat niet de bedoeling was. Duidelijke communicatie zullen we maar zeggen.

Gedurende de dag in het park kregen we een berichtje dat de kamers gereed waren en omdat we de Magic Passen al meegekregen hadden aan het begin van de dag hoefden we er verder niets meer aan te doen. Het nadeel van Hotel Cheyenne is wel dat de hotelkamers in losse gebouwen zitten en dat de bagage nog in de auto lag. We moesten dus terug naar de auto en alle spullen door de kou meeslepen naar het gebouw waar we zaten. Gelukkig hadden we wel een gebouw dichtbij de voorzieningen.

Eenmaal in het gebouw kwamen we erachter dat we op de eerste verdieping zaten. Dat is niet zo erg, maar wel als je koffers bij hebt. Ik ging opzoek naar een lift, maar die waren er helaas niet. Dus na een lange park-dag gingen we nog koffers de trap op slepen. De volgende keer zou ik om een lage verdieping vragen, scheelt weer schouwen. Waar we ook achterkwamen was dat de koffiemachine meteen naast de trap stond. Dat is wel fijn als je ‘s avonds nog even wilt opwarmen met een warme chocomel in de hotelkamer.

Eenmaal in de kamer werd ik wel enthousiast. Het zag er leuk en goed uit. Ik ben Toy Story fan, dus het thema was sowieso al goedgekeurd, maar het was ook erg netjes. We hebben wel eens badkamers gehad waarbij kitrandjes en zo allang overleden waren, maar alles was zeer netjes en schoon. Ook bij Cheyenne doen ze aan energiebesparing, dus moet je je Magic Pass in de houder bij de deur doen om het licht en de verwarming/airco in te schakelen. Ook zijn de gordijnen dicht om de warmte binnen te houden en de tv staat niet meer aan als je binnenkomt. We hadden het koud, dus we hebben de verwarming meteen aangezet en het werd al redelijk snel een goede temperatuur. Het enige nadeel was de “houten” vloer in de kamer. Normaal heb je tapijt en dat is wat warmer aan je voeten, deze houten vloer bleef heel erg koud en mijn voeten waren al koud. Dat probleem heb ik opgelost met een warme douche. Ook merkte we dat toen we de gordijnen opendeden het meteen een stuk kouder was, dus die hebben we voornamelijk dichtgelaten. We hadden toch geen prachtig uitzicht.

Na het douchen was het tijd voor de eerste nacht in het hotel. Ik moet zeggen dat dit bed niet zo hard aanvoelde dan het bed dat we in Sequoia Lodge hadden de vorige keer. En er waren vier extra kussens. Ik ben de nacht goed doorgekomen. ‘s Morgens was de kamer iets minder praktisch als je van make-uppen houdt. In de badkamer is namelijk enorm fel licht wat niet prettig is om mee in te spiegel te kijken en die lampen zijn de enige lampen in de badkamer. Wat wil zeggen dat wanneer je het douchegordijn dichtdoet het een donkere oase is in de badkuip. Ook op de kamer heb je nog een kleine spiegel, maar daar staat een soort bankje voor waardoor je daar ook niet echt gemakkelijk aan kan staan. Het is gelukt om er wat plamuur op te smeren, maar Sequoia Lodge en hoger hebben wel fijnere badkamers. Als we dan toch nog aan het klagen zijn over de badkamer, dan kan ik ook nog klagen over de wc. Ik snap dat er niet veel ruimte is, maar je zit letterlijk tussen de wasbak en douche in en de wc-rol houder hangt achter je elleboog. Ik heb comfortabelere wc’s meegemaakt zullen we maar zeggen.

Na het plamuren en aankleden was het tijd om te gaan ontbijten. Hiervoor moet je in de winter wel even je jas aandoen, want je moet naar een ander gebouw lopen. Het is wel lekker om ‘s morgens al even buiten geweest te zijn, maar het is ook handig om zonder jas bij het ontbijt aan te komen. Dus het heeft voor- en nadelen. Er stond een lange rij bij het ontbijt, ondanks dat het nog maar half acht was. Maar ik moet zeggen dat we redelijk snel geholpen werden. We gingen naar het achterste gedeelte van het restaurant. Het restaurant zag er leuk uit. Overal waren kleine details die verwezen naar een oude schuur. En over het ontbijt ook alleen maar positieve verhalen. Het ontbijt is te vergelijken met wat je in Sequoia Lodge en Newport Bay Club krijgt. Eigenlijk is alles wel te krijgen. Van verse pannenkoeken tot enorme keuze in broodjes tot cornflakes tot hartige dingen als spek, worst en witte bonen in tomatensaus. Ik had zelfs wat nieuwe dingen gespot. Er waren vegan croissants en naast de Mickey cake hadden ze nu ook iets dat tussen cake en brioche in zat. Ik heb dat al vaker gegeten in Golden Forest Club, maar nu lag het hier ook bij het “gewone” ontbijt. Kortom het ontbijt van Chuck’s Wagon doet niet onder voor de overige hotels. Ik wilde daarna ook nog op de foto met Jessie, maar de rij was erg lang, dus dat heb ik toch maar overgeslagen.

Na het ontbijt gingen we via de zijdeur eruit en kwamen we meteen op het plein voor het restaurant en bar. Het is nu winter en koud, maar ik snap dat als het in de zomer lekker weer is dat dat ook een zeer sfeervol gebied kan zijn. Nadat we de rugzakken en alles opgehaald hadden konden we weer vertrekken naar de parken. We gingen te voet via Disney Village. ‘s Morgens is de afstand een stuk korter dan ‘s avonds wanneer je voeten beginnen tegen te werken. Maar het is een prachtig gebied om in te lopen. Je kunt aan de kant van Cheyenne blijven en over het asfalt lopen of je steekt over en je kunt door het bosgebied van Sequoia Lodge lopen, dat heeft wel net wat meer sfeer(, maar is wel iets langer).

Tussendoor zijn we nog naar het hotel teruggelopen. De rest bleef daar ook en ik ben later terug naar de parken gegaan met de bus. Er is een mooie bushalte vlakbij het hoofdgebouw. Daar kun je droog en op enkele bankjes wachten tot de bus komt. De bus komt elke 10-15 minuten, dus lang hoeft je niet te wachten. De reis naar het station is nog geen vijf minuten. Ook op de terugweg kun je kiezen voor de bus. De bus was toen eigenlijk al vol, maar ik perste me er toch bij. Bij Cheyenne aangekomen vielen alle mensen er met het openen van de deuren uit. Gelukkig hadden we een kamer dichtbij het hoofdgebouw, dus was ik snel terug op de kamer. En de koffiemachine had ik al gezien, dus ik nam nog een warme chocomel mee naar boven om even op temperatuur te komen op de slaapkamer.

Na weer een goede nacht was het alweer tijd om de spullen weer in te pakken. We gingen weer heerlijk ontbijten. Dit keer waren we iets later en was de rij ook wat langer. We hebben denk ik een kwartier moeten wachten voordat we aan de beurt waren. Toen wilden ze ons weer meenemen naar dezelfde plek, maar vroegen we of we in het eerste gedeelte mochten zitten. Dat was geen probleem en we kregen direct een tafel aangeboden. Ik vind het voorste gedeelte van het restaurant wat sfeervoller door de aankleding en de karren waarin je kunt eten. Het ontbijt was ook deze dag hetzelfde. Geen bijzonderheden opgemerkt.

Na het ontbijt gingen we nog even het winkeltje in. De grootte en het aanbod van de winkel is te vergelijken met de andere hotels. Van alle collecties is er een beetje te krijgen. Ik besloot om nog een kerstornament mee te nemen. Dat was makkelijk, want dan kon die meteen in de koffer. We gingen ook nog even bij Starbucks kijken die je vanuit de winkel of vanuit buiten kunt betreden. Het is een relatief kleine Starbucks. In de zomer kun je ook nog op het terras zitten, maar nu in de winter heb je slechts enkele plekken om te zitten. Het is voornamelijk een afhaallocatie.

Hierna was het alweer tijd om afscheid te nemen van het hotel. De koffers pakken en alles weer over de trap naar beneden schouwen. Op de weg naar buiten kwamen we de schoonmaakster tegen die vroeg of ze vast aan onze kamers kon beginnen. Na het gestrompel met de koffers moesten we ze ook weer helemaal meenemen naar de auto. In de zomer zal dit niet zo’n probleem zijn, maar met vingers die bijna aan het handvat van je koffer vriezen is het toch wel een nadeel dat alles buitenom is. Na onze zeer korte parkdag kwamen we terug bij Cheyenne voor de auto. We haalden nog even een warme chocolademelk uit de automaat voor onderweg en toen namen we definitief afscheid van Hotel Cheyenne en Disneyland Paris.

Wanneer het volgende bezoek zal zijn weet ik nog niet, maar hopelijk zal het niet al te lang meer duren.