Mijn ervaring: Trip naar Avengers Campus (deel 1)

Avengers Campus opende in juli en we hebben een tijdje getwijfeld wanneer een goede tijd zou zijn om te gaan. We hebben besloten om te wachten tot alle schoolvakanties voorbij waren zodat de rust weer een beetje terug zou keren in het resort. Achteraf gezien een goede keuze.

We begonnen de trip op vrijdag. Vroeg in de morgen werden we in Eindhoven verwacht. Dit keer hadden we een buspendel van Oad geboekt om ons naar Disneyland Paris te brengen. We werden opgehaald met een ander bus om vervolgens in Breda over te stappen op de goede bus. Helaas hebben we tot drie keer toe onderweg een file gehad en kwamen we pas tegen 14:00 aan bij het hotel. We sliepen in Hotel Sequoia Lodge. Ik zal een apart blogbericht maken over het hotel. Het was een enorm regenachtige dag met flinke buien en ‘s nachts onweersbuien. Dat voorspelde niet veel goeds voor het weekend.

Nadat we de spullen op de kamer gezet hadden was het tijd om de parken te bezoeken. Natuurlijk begonnen we in Walt Disney Studios. De eerste stop is dan ook Avengers Campus. Ik had bewust geen video’s gekeken over de attracties en het gebied. Ik wilde het zelf voor de eerste keer zien. Ik vond het indrukwekkender dan ik had verwacht. Het is een compleet ander gebied geworden dan voorheen. Toen het nog met Rock ‘n’ Rollercoaster en Armageddon was, leek het gedeelte voor een weg tussen twee attracties in, maar nu is het een volwaardig themagebied. Het was ook direct het drukste gedeelte van het park, maar dat hadden we er wel voor over. Toen we daar kwamen stond er een figuur bij de ingang die je kon ontmoeten. Zoals jullie weten ben ik geen Marvel fan, dus welk figuur het was weet ik niet en ik had ook niet de behoefte om er bij aan te sluiten.

De eerste attractie van de dag moet natuurlijk Spider-Man WEB Adventure worden. Er stond een wachtrij van iets meer dan een uur. Normaal gaat dat tegen mijn principes in en wacht ik op een rustiger moment, maar dit keer besloten we om toch aan te sluiten. Gelukkig bleek de rij maar iets meer dan een half uur te zijn. Daarnaast regende het ondertussen behoorlijk hard en wij konden droog in de wachtrij staan. Het nadeel van die dag was dat je een regenjas aanmoest voor de regen, maar dat het verder nog vrij warm was. Zeker binnen in de wachtrij waar geen airco aan was en de deuren gesloten waren. Het eerste gedeelte van de wachtij was een beetje saai, zoals we dat van de meeste attracties weten. Gewoon wat hekken op een klein stukje. Wanneer je eenmaal binnen de wachtrij betreedt, dan wordt het een stuk interessanter. Daar vind je namelijk muurschilderingen, attributen die de attractie versterken en meer sfeer. Nadat je binnen ook nog een heel gangen-parcours afgelegd hebt kom je bij het pre show gedeelte. Hierbij ga je in een soort loods. In de loods krijg je een soort hologram van Peter Parker te zien. Wat ik dan weer jammer vind is dat hij volledig Frans spreekt. Ook maak je hier voor het eerst kennis met de Spider-Bots. Na deze pre show is het nog een klein stukje voordat je echt in de attractie kunt. In het begin is het even aftasten hoe het schieten precies werkt, maar ik bleek er niet al te slecht in te zijn. Ik werd tweede en had voor een eerste keer al behoorlijk wat punten. Ik moet wel zeggen dat wanneer je fanatiek bent je wel lamme armen krijgt na twee of drie scenes. Achteraf kwam ik er ook achter dat het nog uitmaakt op welke kleur Spider-Bot je schiet, dus dat was goed om te weten voor de volgende keer.

Als je uit de attractie komt kom je uiteraard in een winkel. Dat doen ze meestal wel goed bij Disneyland Paris. In de winkel zijn alleen maar Avenger Campus spullen te krijgen. Ik heb niet zo veel met Marvel, dus voor mij was het niet de meest interessante winkel. Ik was wel nieuwsgierig naar de Spider-Bots en andere merchandise die speciaal voor de attractie gemaakt zijn. De Spider-Bots vielen me tegen. Voor de prijs was het eigenlijk maar een gewone afstandsbestuurbare spin. Verder kon je ook schiet-dingen voor aan je arm kopen. Ook die waren niet normaal duur. En als ik zag wat dat kon viel me dat ook een beetje tegen. Ik was in ieder geval niet zo onder de indruk van de nieuwe merchandise. Misschien dat als je Marvel fan bent het wel het einde is.

Toen we buitenkwamen was het inmiddels weer zo goed als droog en er stonden veel mensen op te plein. We waren nog wat onwennig aan het rondkijken wat er allemaal te zien was tot Spider-Man ineens oppopte. Hij deed wat “kunstjes” en toen was hij weer weg. Ook daar had ik me meer van voorgesteld, maar misschien hadden we net niet de leukste show van de dag te pakken. Na de “show” wilde ik graag in Flight Force. Precies toen ik naar de attractie liep begon het weer te regenen. Omdat het nog best warm en droog was had ik mijn jas meegegeven aan de rest. Ik dacht snel de Single Riders Line in, dan sta ik droog. Helaas… Het blijkt dat de hele constructie die rond Rock ‘n’ Rollercoaster gebouwd is open is aan de bovenkant. Gelukkig was het geen grote bui en werd ik niet extreem nat. De wachtrij was ook maar een kwartier. Ik heb Flight Force dus beleeft vanuit de Single Riders Line. Dat wil zeggen dat ik niet de audio-animatronic van Iron Man te zien kreeg. De gewone rij loopt vanuit het gedeelte waar eerst de Aerosmith studio zich bevond. De Single Riders Line loopt nu vanuit het platenlabel rechtstreeks door naar de achtbaan. Wat me opviel is dat dit de eerste attractie is die aangeeft dat je je bril moet opbergen. Dit heb ik nog niet eerder gezien in een Disney attractie. Verder zag ik dat er in de attractie zelf niet extreem veel veranderd was. De treinen zijn nu rood in plaats van paars. De start is wat aangepast met andere afbeeldingen op de schermen. Wat ik wel leuker vond is dat de baan veel minder verlicht is dan eerst. Je ziet niet meer waar je precies heen gaat en af en toe zie je een animatie op een scherm. Voor mij maakte dat de attractie wel leuker ondanks dat ik de Aerosmith versie ook heel leuk vond. Na je ritje kun je nu zelf je foto’s op je Photopass zetten wat ook ontzettend handig is. In het kort vond ik Aerosmith toch een leuker thema, maar het donkere van de Marvel invloeden maakte het ritje wel leuker.

We hadden nog wat tijd over voordat we konden gaan eten bij PYM Kitchen. We besloten om nog even naar Cars Road Trip te gaan. Even ontspannen in het treintje zitten. Bij de Catastrophe Canyon nog natter worden dan dat we al waren. En toen bleek dat ook redelijk snel klaar te zijn, want er stond geen wachtrij. Toen besloten we om een keer Ratatouille te doen. Daar stond een rij van een half uur. Dat zouden we precies halen. In was ook nog nooit in de “gewone” rij van Ratatouille geweest, dus dat leek me ook wel leuk om een keer te zien. Halverwege de rij mochten we binnendoor naar de Premier Access rij, omdat daar niemand stond. Toen hebben we uiteindelijk maar een kwartier hoeven wachten. Helaas heb ik nu de gewone wachtrij nog niet gezien, maar we lekker snel in de attractie. Omdat dat half uur ook ineens een stuk korter was besloten we om nog even bij Chez Marrianne binnen te gaan. Ik had een leuk opwindbaar karretjes gezien van de attractie, maar die waren helaas uitverkocht.

Na Ratatouille was het toch echt tijd om te gaan eten bij PYM Kitchen. Ik had me er erg op verheugd. Het was een nieuwe plek en een plek die we nog niet eerder gezien hadden. We kregen ook nog een leuke tafel voor de raam en konden de mensen in het gebied zien lopen. Ik moet zeggen dat we wel een rare ober hadden. We hadden cola’s besteld en een mocktail. Hiervan had ik filmpjes gezien en die wilde ik ook proberen. Toen kwamen alleen de cola’s en moest ik speciaal om de mocktail vragen of hij deze nog wilde komen brengen. Halverwege het eten ging hij ook ineens afrekenen. En toen kwam hij om de Magic Pass en jaarpas vragen, die gaf hij weer terug en toen moest hij ze weer hebben en toen bracht hij de jaarpas weer niet terug. Toen kregen we weer geen wisselgeld. Daar moesten we ook weer om vragen. Kortom een hele rare gast. Maar nu meer over het restaurant. Elke tafel krijg aan het haakje op tafel een pretzel. Er staat ook olie, zout en andere dingen om op de pretzel te doen. Ik ben geen fan van brood en ook niet van de pretzel. We hebben het allemaal een stukje geproefd, maar dat was het toch niet. Bij de meeste tafels werd er niet echt van gegeten. Het eten verder was best prima. Het was niet extreem veel keuze wat je bijvoorbeeld bij Cape Cod wel hebt, maar er was genoeg keuze voor iedereen. Qua warm eten was het lekker. De koude gerechten vielen bij ons niet in de smaak. Verder was er een uitgebreid aanbod aan toetjes. Er waren veel toetjes gemaakt van cake en dat moest je opscheppen met een taartschep. Dat bleek toch best moeilijk, want de hele vitrine lag vol met gevallen eten. Wellicht dat dat nog iets is dat in de toekomst aangepast wordt. De toetjes waren over het algemeen ook lekker. Ik weet niet of ik er nog een keer zou eten qua prijs-kwaliteit verhouding, maar het is een goed buffetrestaurant voor de gemiddelde bezoeker.

Na het eten gingen we nog een keer in de Spider-Man attractie. Hij is zo leuk. En nu was de rij alleen in het binnenste gedeelte, dus een stuk minder lang. Hierna was het alweer tijd dat Walt Disney Studios ging sluiten. We hadden niet door dat Avengers Campus nog langer openbleef. Maar we hadden in principe ook alles gehad. Via de winkels verlieten we Studio 1 en het park. Inmiddels was Illuminations ook al begonnen, dus daar waren we helaas te laat voor. We besloten om via de winkels in Disney Village terug te keren naar het hotel. Als je mijn blogberichten over Disneyland Paris vaker gelezen hebt, dan weet je dat ik vooral goed ben in winkelen in Disneyland Paris. Het frustreerde me alleen dat de dingen die ik gezien had uitverkocht waren of kleding alleen nog in maten XL en XXL verkrijgbaar waren. Gelukkig waren er nog wel genoeg Spirit Jersey’s van Euro Disney. Die wilde ik sowieso scoren. Na de winkelronde was het tijd om de ogen te sluiten in het hotel. Volgende week deel twee van mijn bezoek.