
Nieuw artikel: Disney prinsessen in kleuren op nummer met misleidingen
6 november 2019
Samenvatting van de week
10 november 2019Achter de attracties en ontwerpen in het hele resort zitten een aantal fantastische Disney Imagineers. Een aantal van hen worden ook regelmatig genoemd in blogberichten. Met deze nieuwe categorie op de blog kom je meer te weten over de mensen die Disneyland Paris (en andere Disney parken) tot leven brachten. Sommigen van hen zijn zelfs Disney Legends. Vandaag starten we met Mary Blair.

Foto van D23
Mary Blair was niet direct verbonden aan de bouw van Disneyland Paris, maar heeft toch dagelijks een grote invloed op parkbezoekers. Mary Blair-Robinson begon haar carrière als animator bij de MGM studios, waarnaar ze snel vertrok naar Ub Iwerks. In de jaren 30 werd ze lid van de California Water-Color Society en was vooruitstrevend als werkende vrouw in een maatschappij waarbij de vrouw thuis voor de kinderen moest zorgen. Pas in 1940 kwam ze bij Walt Disney Animation Studios werken. Ze maakte onder andere concepten voor Dumbo, een voorloper op Lady and the Tramp en een later uitgebracht vervolg op Fantasia. Walt vond haar werk direct bijzonder door haar kinderlijke manier van tekenen, iets wat Walt ook aansprak. Ze stond bekend om haar felle kleurgebruik met primaire kleuren die net niet primair meer waren. Zo was haar rood altijd koraal en groen altijd avocado of turquoise.
In 1941 ging ze samen met Lillian, Walt en nog een aantal animators (waaronder haar man Lee Blair) op ontdekkingstocht door Zuid-Amerikaanse landen als onderdeel van de Good Neighbor policy, welke opgezet was om Amerika in goed daglicht te houden bij de zuiderburen. Walt was erg onder de indruk van haar verf- en kleurkwaliteiten en besloot Mary art supervisor te maken van Saludos Amigos en The Three Caballeros. Mary begon in 1943 echt mee te werken aan films en werkte ongeveer tien jaar voor Disney. Ze was onder andere verantwoordelijk voor de kleuren in Cinderella (1950), Alice in Wonderland (1951) en Peter Pan (1953) en was verantwoordelijk voor concept van short films inclusief Susie the Little Blue Coupe en The Little House. Maar ook voor andere films zoals Song of the South, Make Mine Music, Melody Time, So Dear to My Heart, The Adventures of Ichabod en Mr. Toad.

Foto van Oh My Disney
Na het afronden van de Peter Pan film vetrok ze bij Disney en ging aan de slag als freelance graphic designer. Ze werkte voornamelijk aan reclames voor onder andere Nabisco, Pepsodent, Maxwell House en Beatrice Foods en illustreerde een aantal Little Golden Books. Daarnaast werkte ze ook aan decors en inrichtingen voor onder andere Radio City Music Hall en Bonwit Teller. Walt stond erop dat ze meewerkte aan een nieuw project van hem, met name voor de kleurstellingen. Ze werd gevraagd om een attractie mee te ontwerpen door het Pepsi gesponsorde UNICEF pavilion op de New York World’s Fair in 1964. Niet alleen de kleurstellingen en buitenkant werden door Mary ontworpen, maar ook de poppen. Deze poppen haalde hun oorsprong uit een serie kaarten die Mary voor Disney collectie voor Hallmark maakte. Het thema van een van de serie kaarten was verschillende landen vlak voor de release van So Dear to My Heart. Daarnaast gaat het gerucht dat haar tekening van de draaiende theekopjes uit Alice in Wonderland ertoe heeft geleid dat Mad Hatter’s Tea Cups er kwam.
In 1966 werd Walt gevraagd om wat een wandschildering te maken voor Eye Institute. Walt zette hier Mary voor in en zij maakte een It’s a Small World-geïnspireerde wandschildering in de wachtkamer van Dr. Stein. Een jaar later maakte ze ook twee wandschilderingen voor Tomorrowland (helaas nu niet meer te zien). Ook is ze verantwoordelijk voor de Grand Canyon Concourse bij Contemporary Resort Hotel welke nog wel te zien is. Verder werd ze bekend van de Disney kaarten bij Hallmark die ze tekende.

Foto van Walt Disney Family Museum
Mary Blair werd in 1991 onderscheiden met een Disney Legend Award, maar keer tijdens haar leven meer awards en waarderingen. Ze ontving ze samen met twee andere Disney artiesten een Winsor McCay Award. Verder is haar werk vaak tentoongesteld, zijn er boeken over haar werk geschreven en blijft ze voor velen in inspiratiebron op gebied van kleurgebruik.

Foto via Design Observer
Mary Blair stierf helaas op 26 juli 1978.