Mijn ervaring: Lion King & Jungle Festival (hotel)

Zoals beloofd is het deel over mijn ervaring met Disney’s Sequoia Lodge apart, zodat je een direct weet wat je te wachten staat wanneer je hier wilt logeren.

We kozen dit keer weer voor Sequoia Lodge’s Golden Forest Club, omdat dit qua prijs/kwaliteitverhouding voor ons het beste is. We houden van uitgebreid ontbijten, maar het hotel hoeft niet perse luxer te zijn dan Sequoia Lodge te bieden heeft. We kwamen rond half tien aan en de check-in en alles verliep vlotjes, zoals we dat gewend zijn. De mensen van de bagage waren wat minder blij met ons, want we hadden behoorlijk wat drinken in de koffers gestopt. Gelukkig was er nog een meet & greet aan de gang en het was niet druk, dus meteen de eerste Photopass foto met Minnie meegenomen.

We zorgen dat we rond 15:00 terug in het hotel waren, want dat is normaal gesproken de tijd dat je kamer klaar zou moeten zijn. Eenmaal aan de beurt, werd al duidelijk dat onze kamer, maar ook die van enkele anderen niet klaar waren. We mochten wachten in de lounge. Zou het binnen een half uur al gereed zijn, zouden ze ons komen halen, zo niet moesten we zelf even terugkomen. Ik ging na drie kwartier terug en nog steeds waren de kamers niet klaar. Ik moest nog een half uur in de lounge wachten. Uiteindelijk kreeg ik tegen half vijf pas de sleutels van de kamers, maar we hebben daar even mee gewacht. We zijn direct op de afternoon tea gevlogen.

De afternoon tea was eigenlijk zo goed als gelijk aan de vorige bezoeken. Het enige wat nu veranderd was, was dat je niet meer blikjes drinken kon pakken, maar dat een Cast Member dit in een (warm!!) glas inschonk. Normaal vind ik het geen probleem als een glas wat warm is, maar met die hitte is een koud glad met koud drinken toch wel erg fijn. Als een uitgedroogde heb ik daar de flessen Fanta leeg gedronken en genoten van de broodjes en zoetigheden. In mijn vorige bericht over het hotel staan wat foto’s van de afternoon tea en ook van het ontbijt. Dat bericht vind je hier.

Eenmaal op de kamer waren wel de koffers er al en er lag een brief, die we nog nooit eerder gehad hebben, met dat de manager ons een prettig verblijf wenste. Verder stond er één fles water voor twee kamers als goedmakertje denk ik. Op de kamer was gelukkig dit keer weinig aan te merken, behalve dat er nog poep van de vorige mensen in de wc-pot zat. Dat was minder, aangezien we erg lang gewacht hadden tot onze kamer eindelijk klaar was. Toen we boekte waren alleen de Lake Side kamers nog beschikbaar, maar dit keer hadden we ook weer echte Lake Side en niet twintig bomen en daartussen Lake Side, dus dat was mooi.

Na een lange dag weer terug naar de kamer en slapen maar dachten we, maar het bleef bloedheet op de kamer ondanks dat we de airco vol aan hadden staan. Na een kort en klam nachtje was het weer tijd voor het ontbijt. We gingen lekker vroeg, rond zeven uur/half acht en daar dachten meer mensen zo over denk ik, want het was al behoorlijk druk dan.
Het ontbijt was niet anders dan de vorige keer, ook dat kun je terugvinden in mijn vorige bericht. Het enige dat nu anders was, was dat er panter-cake lag, welke trouwens erg lekker was.

Ik kan natuurlijk elke dag over het ontbijt vertellen, maar ik kan ook onze hoogtepunten even samenvatten. We hadden een dag dat er eieren “gekookt” waren en we ze meenemen, open tikte en dat het een rauw ei bleek te zijn. De Cast Member probeerde ook een paar eieren en moest er hard mee lachen. Het bleek dat het apparaat niet op koken stond, maar op warm houden. De appelsap automaten werden slecht bijgevuld en dat had ik na twee dagen in de gaten, dus toen ging ik bij een andere automaat halen, waar niemand heen ging. De rest had dat nog niet door, dus die namen van dat gekleurde water mee. Ik hield ze in de gaten, zag ze drinken en gruwelen en gingen ook opzoek naar een andere automaat.

Na het ontbijt was er weer een korte rij voor de meet & greet en dit keer was het Pluto. De rest had er geen zin in, dus die gingen vast naar boven en ik besloot om alleen in de rij te gaan staan. Ik was mijn Photopass vergeten in de kamer, maar gelukkig was daar gewoon een oplossing voor. Je kreeg een papieren mee en die kon je later bij een van de fotopunten om laten zetten naar je eigen Photopass. Wat er ‘s avonds in het hotel gedaan hebben, toen we toch de winkel even wilden bekijken.

‘s Avonds gingen we weer slapen, maar het was nog steeds bloedheet op de kamer. De hele nacht had de airco vreemde geluiden gemaakt en ging steeds minder fanatiek blazen. De volgende morgen wilden ik toch mijn overgebleven Fastpasses laten veranderen van datum. Dat wisten we trouwens niet dat dat kon, dat werd ons pas bij dit bezoek uitgelegd. Je kunt dus met je oude Fastpass terug naar de receptie en die zetten er een andere datum op, zodat je ze toch nog kunt gebruiken. We hadden ook even geklaagd over onze vreemde airco en ze zouden iemand langs sturen.

Na het ontbijt was er gelukkig weer een korte rij voor de meet & greet en dit keer met Mickey. Nu had ik de Photopass wel bij, dus de foto’s stonden er meteen op.

Toen we ‘s middags weer op de kamer kwamen voor te gaan zwemmen was de airco nog steeds niet gemaakt. We hadden al niet echt meer het vertrouwen dat het gemaakt zou worden. Omdat het zwembad bij Sequoia Lodge dicht was, mochten we zwemmen bij Newport Bay Club. Dus wij in het hotel al omgekleed en op naar Newport Bay Club. We kwamen langs het zwembad gelopen en daar was het zo stil, dat ik over het gras gerend ben om binnen te kijken. Er was niemand binnen, maar het was wel open. Dat vonden we vreemd, maar we gingen toch even kijken. Toen we bij Newport Bay Club binnenkwamen was het ook helemaal donker. Pas toen we in de lobby kwamen stond er een bord dat er een stroomonderbreking was tot 15:00. We hadden geluk, want we waren er om 14:45, dus we besloten om toch gewoon door het donker naar het zwembad te gaan. Meer mensen hadden dus het idee om te gaan zwemmen, want de hele gang stond al vol. Om 15:15 ging het zwembad open en konden we naar binnen.

Het was voor mij alweer een hele tijd geleden dat ik in het zwembad van Newport Bay Club geweest was, of überhaupt was gaan zwemmen, dus dat was wel weer leuk om te zien. Het was ook goede verkoeling, want ik kreeg het zelfs koud in het water. Buiten zat het zwembad gelijk vol en was het water ook wat warmer. Alleen was het zo druk dat je nauwelijks kon zwemmen en er zaten enge beesten, dus hebben we lekker binnen gezwommen. Uiteindelijk zijn we weer redelijk op tijd eruit gegaan voor de afternoon tea in Sequoia Lodge. Ik weet niet of dit nu ook het geval is bij het heropende zwembad van Sequoia Lodge, maar er was een machine waar je je bikini in kon doen en het kwam er redelijk droog uit. En ook de handdoek die je krijgt bij het zwembad is altijd makkelijk. Toen we het zwembad verlieten stond nog heel de gang vol met mensen die graag wilde zwemmen, maar het was vol. Dus je moest wachten tot er mensen weggingen. Na het afkoelen weer een stuk door de bloedhitte zonder schaduw. Daarvoor was het wel makkelijker geweest als het zwembad in Sequoia Lodge open geweest was. En daarna weer genieten van de afternoon tea.

Toen we ‘s avonds terug op de kamer kamen was toch de airco gemaakt. Tenminste hij blies weer zoals hij moest blazen, maar het bleef heel warm ten opzichte van de kamer langs ons die wel gewoon met een werkende airco koel bleef. Na nog een warme nacht gingen we weer vroeg naar het ontbijt. De meet & greet sloegen we dit keer over, omdat het weer Pluto was. ‘s Middags weer lekker genoten van de afternoon tea en ‘s avonds besloten we om plaats te nemen in de bar. Een deel van de familie zat er al en blijkbaar hadden de Cast Members niet zo’n zin om te helpen, maar na wat aandringen kwamen ze toch met drinken. Ik ging voor de alcoholvrije Pina Colada, welke goed smaakte. Het deed me denken aan de Pina Colada flessen van de Lidl, welke ik altijd meeneem omdat ze zo lekker zijn. Na dit drankje was het alweer tijd voor de laatste nacht in het hotel.

Op de laatste dag stonden we nog eerder op om zo vroeg mogelijk naar de parken te gaan, want dat was dé 42 graden dag. Na ons afscheidsontbijt stond Minnie ons weer op te wachten, maar die hadden we al, dus die sloegen we over. We haalden de koffers en besloten om deze bij het hotel af te geven, omdat het nooit goed voor make-up en andere producten kan zijn om een dag in een auto te liggen waarbij de buiten temperatuur al meer dan 40 graden, laat staan hoe warm het dan in de auto is. Daar waren ze niet heel blij mee, maar ja wij Nederlanders denken dan, daar heb ik toch voor betaald.

Omdat het heel erg warm was, gingen we eerder dan gepland naar huis. We deden nog een laatste plasje op de wc’s, droogde nog een beetje op bij de airco en verzamelde alle moed om de koffers door de volle zon naar halverwege het parkeerterrein te slepen. Eenmaal bij de auto was het niet te doen zo warm. De airco heeft het de hele terugreis niet bij kunnen houden en met nog files en alles erbij waren het zes/zeven uur zweten op de achterbank.

Dit was het laatste deel van mijn trip naar Disneyland. Know it all-vrijdag en Magische Ontdekking komen nu weer om de week terug en voor mijn volgende serie van Mijn Ervaring zul je helaas moeten wachten tot half november, maar dan wel helemaal in kerstsfeer.