Eindelijk was het weer zover, ik mocht weer naar Disneyland Paris. Dit keer met de hele familie. We besloten om in de nacht al te vertrekken, omdat er voorspelt werd dat het druk op de weg zou zijn. Na een redelijk voorspoedige reis kwamen we rond half 10 aan bij Sequoia Lodge. Mijn ervaring met het hotel komt in een apart blogbericht.

Door door Disney Village te lopen begon mijn geld al te rammelen in mijn tas. Ik had al een aantal leuke dingen gezien voor de ramen die ik wilde hebben. We hadden ook een kleine bij die helemaal gek is van dieren waaronder kroko(dillen). Dus we hebben zeker tien minuten bij de krokodil gestaan. Gelukkig was hier een vernevelaar geplaatst, wat het ook nog eens aangenaam maakte.

Het eerste wat moest gebeuren was het aanschaffen van de jaarpassen voor de rest van de familie. Omdat we vijf dagen verbleven was dit een voordeligere optie en ook mijn jaarpas verloopt in augustus, dus die was aan verlenging toe. Helaas was er geen airco bij het bureau en ook werd ik niet super vriendelijk geholpen. Zoals je misschien al gewend bent, kwam er alleen Frans uit de Cast Member en daar moest ik het mee doen. Gelukkig is mijn pas verlengd en daar gaat het natuurlijk om. Hierna was het tijd om echt van het park te gaan genieten.

Als eerste stond Hyperspace Mountain op de planning. Het viel op dat het niet extreem druk was in het park en met de Single Riders Line waren we er in minder dan tien minuten in. Ondanks dat de zondag nog lang niet de warmste dag was, besloten we de airco op te zoeken bij Mickey’s Philharmagic. Tenminste in mijn beleving was daar airco. Toen we binnenkwamen was het kouder dan buiten, maar niet echt fris. Gelukkig kwam er tijdens de show regelmatig wind voorbij en was dat toch lekker verkoelend.

Ook bij Star Tours was het enorm rustig. Hier konden we ook binnen tien minuten in en daar zeg je geen nee tegen. Hier was de airco echt hemels en ik wilde er zo nog tien rondjes in maken. Helaas hadden we deze keer het hele verhaal in het Frans, dus je hoeft me niet te vragen wat te missie precies was, maar ik was weer lekker op en neer geschud op het bankje. De rest van de familie was gaan wachten in Videopolis waar toevallig Permorning Arts te zien was met een Ierse Riverdance School. Misschien ben ik nu een cultuurbarbaar, maar ik had het wel gezien na vijf minuten, dus was blij dat we bijna op het einde erbij kwamen.

Hierna werd de weg vervolgd naar Fantasyland. Helaas waren de attracties hier wel druk, dus vervolgenden we de weg naar Adventureland. Ook Pirates of the Caribbean was te druk (langer dan 30 minuten is te lang voor mij). We zochten wat verkoelingen in het doolhof van grotten en gingen daarna met de kinders naar Pirates Beach. Dat was trouwens ook de eerste keer dat ik daar echt in geweest ben. Voor de kinderen was het leuk, maar voor de volwassenen was het minder. Iedereen zocht een plekje aan de kant in de schaduw op, maar de meesten hielden het niet lang uit, ook wij niet.

Na nog wat winkeltjes bekeken te hebben kwamen we bij de Mango Whip stand. Helaas was daar een enorme rij en liepen we door en werd het een standaard ijsje. Ook daar waren grote rijen voor, maar niet zo lang als die van de Mango Whip. Hierna gingen we terug naar het hotel om onze check-in af te ronden.

Aan het begin van de avond keerden we terug naar Disneyland Park. Gelukkig was de temperatuur al voor een gedeelte gezakt en was het goed te doen in de schaduw. Natuurlijk kon voor mij ook een ritje in de vernieuwde Phantom Manor niet ontbreken. Ik moet zeggen dat ik niet perse een fan was van Phantom Manor, dus wat er allemaal veranderd is is mij niet opgevallen. Het zou goed een jaar of vijf geleden kunnen zijn dat ik voor het laatste in Phantom Manor geweest was. Ik begin alvast met zeggen dat hij nu nog steeds niet op mijn favorieten lijst staat, maar ik kan de effecten in de attractie wel waarderen. Vanaf de lift al was de attractie prachtig gemaakt, maar ik spendeer toch liever mijn tijd in Pirates of the Caribbean. Ondanks dat er een paar drops in zitten is dat toch ontspannender.

Nadat we terugkwamen van Phantom Manor kwam er een deja vu. Tijdens ons vorige bezoek met de hele familie werd de kinderwagen vol gescheten door een vogel. Dit keer werd de buggy vol gescheten… Nadat dit afgepoetst was gingen we door naar Pocahontas… euhm Frontierland Playground. Ook hier was ik nog nooit echt geweest. Het blijft een vreemde speeltuin. Geen een van de attracties is zo veel gesloten als deze speeltuin en nog zitten er zakken over bijna alle toestellen. Wel heb je mooi uitzicht over de Rivers of the Far West. Wat trouwens ook heel irritant is is dat de man en de hond die je ziet wanneer je vaart op de Molly Brown continu blaft in die speeltuin. Hierna gebruikten we onze hotel Fastpass nog voor Big Thunder Mountain. Wat me opviel dat de hoeveelheid water dat naar beneden kwam in de grot en omhoog komt in de splash flink meer was dan normaal. Je werd er redelijk nat van. Helaas werkte alweer de rook in de berg niet.

We kregen honger en wilden eten bij Cowboy Cookout Barbecue, maar die was op vreemde wijze al om 17:00 gesloten en bij Casey’s Corner stond de rij al over de stoep van Main Street. Onze voorkeur ging dan toch uit om in Village te gaan eten. Omdat bij McDonalds ook de rijen al vrij ver buiten begonnen gingen we naar Earl of Sandwich. Sinds we het hier de vorige keer gevonden hebben, is dit een van onze favorieten geworden. Het was na 18:00, dus het menu is dan nog uitgebreider en we kozen voor de spareribs. Wat waren die lekker zeg. Ik zeg niet de lekkerste die ik ooit gegeten heb, maar wel een van de beteren. Hierna was het tijd om een dutje te gaan doen.