Mijn ervaring: Disney Loves Jazz weekend (hotel)

Dit keer sliepen we weer in mijn favoriete hotel, Newport Bay Club. Nadat we bijna alle partner hotels gehad hadden was het tijd voor, volgens mij ook het enige, Disney hotel om mensen af te gooien. Natuurlijk starten met de koffers door de scan en dit keer nieuw voor ons in Newport Bay Club het fouilleren/scannen voordat je binnen mag. Bij ons vorige bezoek bij Sequoia Lodge werd dit allen in een keer gedaan, maar bij Newport Bay Club is dit gescheiden.

Eenmaal binnen nog even inchecken wat anders verliep dan anders. Onze eerste Magic Pass was een feit. Opzich niet heel anders voor ons dan het vorige systeem aangezien we geen tickets of iets dergelijk bijgeboekt hadden, dus was het enkel voor de deur te openen en de Easy Pass. Verder mochten we pas om vier uur ‘s middags terug komen om onze “sleutel” op te halen. Bij iedereen aan de balie en zoals het altijd gaat is het drie uur of eerder, maar bij ons werd nadrukkelijk vier uur gezegd. Dat doen we dan maar netjes. De koffers wegbrengen naar het depot, dus weer helemaal naar buiten en weer terug naar binnen langs de security, alles uit de zakken en in de bakjes, dat was inmiddels al de tweede volledige keer.

We wilden meteen reserveren voor ons favoriete restaurant, Cape Cod, bij de concierge voor vijf uur ‘s middags zodat we daarna nog genoeg tijd hadden om terug naar het park te keren. Blijkbaar is het hotel niet ingesteld op Nederlanders, dus ging het restaurant pas om zes uur open. Dan maar zes uur, we wilden er toch graag eten.

Vervolgens gingen we weer door de security aan de andere kant naar Disney Village, dus dat was alweer de derde keer dat we gescreend werden voordat we de parken konden betreden. Om vier uur gingen we naar het hotel. We besloten om zelf de koffers op te halen, omdat we tijdens ons vorige bezoek uren op de koffers hebben moeten wachten. En je raadt het al weer langs de security, alles weer in de bakjes leggen. We moesten volgens de vrouw aan de balie aan de oost kant omhoog en dan zouden we goed uitkomen bij de kamer. Als je in Newport Bay Club al eens geslapen hebt, weet je hoe lang sommige gangen kunnen zijn, zo ook deze. Toen we aankwamen bij de kamer zagen we dat we helaas aan de verkeerde kant van het hotel zaten, namelijk aan de parkeerplaats en niet Lake Disney. Wat deze keer wel een voordeel was, was dat we een balkon hadden met als hoogtepunt aan een kant een muur haha. Hoe dan ook, naast het tuinterras dat we ooit in het Disneyland Hotel gehad hebben, hebben we nog nooit een balkon gehad dus dat was weer eens iets nieuws.

Dan de kamer, we wisten natuurlijk al wat we konden verwachten aangezien we na de renovatie al eens zijn blijven slapen. Ondanks dat die renovatie nog niet zo lang geleden is zou ik zeggen dat het hotel na Hotel New York weer aan de beurt is. Zo mooi als het er tijdens ons vorige bezoek uitzag zo ranzig was het nu en dan heb ik het vooral over de badkamer. De rest van de kamer was best prima, zoals we dat gewend zijn. De badkamer bestond uit, zoals Rob Geus het zo noemen, zwaar overleden kitnaden met schimmel en de voegen rondom de wc zaten vol met ingetrokken urine. Ik ben vergeten om er daadwerkelijk een foto van te maken, maar het was echt te ranzig om met je blote voeten over te lopen, dus dat hebben we dan ook maar niet gedaan. Dat er kalk in een badkamer aanwezig is en enigszins gele kitnaden is te verwachten, maar geen schimmel en super gele/bruine voegen. Al met al hebben we de badkamer gewoon overgeslagen en hebben we thuis gedoucht en was het prima. Ook viel me op dat er een nieuw verwarmingssyteem hing, voorheen kon je de temperatuur instellen via een draai dingetje en nu moest je de blazer op veel/weinig koud of veel/weinig warm zetten wat niet meevalt moet ik zeggen, maar dat ter zijde.

Toen we de hotelkamer uitkwamen zagen we dat we eigenlijk vlakbij de lift zaten, maar dan aan de west kant van het hotel. Mevrouw van de balie, bedankt nog voor het sleuren van de koffers door deze lange gangen. Het was inmiddels eindelijk etenstijd. Op naar Cape Cod, nomnom. Helaas opende het restaurant niet op tijd en ontstond er een hele file in de gang beneden. Eenmaal aan tafel konden we genieten van het buffet. Toen we aanschoven begonnen we te twijfelen of dit nog steeds wel ons favoriete restaurant is. Voorheen stond er helemaal rondom verschillende gerechten, maar dit keer stond alles er dubbel, alsof dat makkelijker was qua bereidingen of geen zin hadden in meer gerechten. Verder had ik vis met de graten er nog in, volgens mij alle graten nog. Ook smaakte de pizza niet naar pizza en was het vlees heel erg taai. Ik miste ook de suikerspin waar ik als klein groot kind toch van ging snoepen, dit was vervangen door crepes met warme chocoladesaus. De ijsjes in de vriezer waren vervangen door een softijsmachine, dat was wel echt super. Je kon uit drie smaken kiezen en ik was zo creatief om de chocoladesaus van de crepes er nog over te gieten, zalig en hij werd nog hard ook. Maar toch was het de keren hiervoor dat we naar Cape Cod gingen veel beter qua kwaliteit en keuze. Ik vond de prijs kwaliteitverhouding deze keer niet kloppen en het was zeer koud in het restaurant wat het bezoek niet beter maakte. We wilden eigenlijk elke avond hier gaan eten, maar hebben besloten dit niet te doen en te kiezen voor een snel menu in het park.

Na Disney Illuminations kwamen we weer terug in het park en wat is Newport Bay Club toch mooi in het donker. Verkochten ze de kamers, dan zou ik er zo een kopen. Omdat het hoogseizoen inmiddels alweer voorbij is sluit het park ruim voor onze bedtijd, dus gingen we nog wat drinken in de bar van het hotel. De vorige keer toen we dat deden was de bar nog waar nu de winkel is en ik moet zeggen het is een hele verbetering. De bar zal helemaal vol, maar er was net een gezelschap opgestaan, dus hadden we gelukkig nog een plekje. Ook de kaart was aangepast of is in ieder geval anders dan in het Disneyland Hotel. Ik miste wat keuze in het alcoholvrije segment, maar uiteindelijk had ik een hele lekkere cocktail van Finely. Door de drukte duurde het even voordat we ons drankje hadden, maar dat was niet erg. Het is een gezellige, knusse bar met een mooi uitzicht over Lake Disney. Verder viel me op dat we nog steeds onderzetters en servetten kregen met de 25e verjaardag.

Hierna was het bedtijd. Lekker geslapen stonden we de volgende morgen weer op om naar het ontbijt te gaan. Zoals je misschien al eerder gelezen hebt is een van de hoogtepunten voor mij in Disneyland Paris het ontbijt in het hotel. Omdat we room only hadden moesten we dat elke morgen apart bijbetalen. Met de Infinity korting kwam dit nog op €22 per persoon. Het eerste wat me opviel was dat sinds het ontbijt uit de pakketten geschrapt zijn het ontbijt veel uitgebreider is en natuurlijk rustiger. Ons eerste ontbijt was in Yacht Club en ook hier was het weer koud helaas. De Cast Member vroeg ons heel vriendelijk of we bij het raam of in het midden wilden zitten, natuurlijk bij het raam om van Lake Disney te genieten. Het assortiment broodjes was flink uitgebreid en er was ook een soort cake bijgekomen, verder was er ook veel keuze in beleg, warme gerechten en diverse dingen om in de yoghurt te doen. Dit was allemaal veranderd sinds de vorige keer. De toetjes zijn tegenwoordig in een wat minder grote collectie, omdat er een overstap gemaakt is op een ander merk. Verder waren er ook meer soorten sap aanwezig tijdens het ontbijt, naast sinaasappel- en appelsap was er nu ook grapefruit- en multifruitsap. Ook was de koude chocolademelk terug van weggeweest. Voor een ontbijt is €22 misschien prijzig, maar het was zeker een goed ontbijt en goed geregeld. De meet & greet ‘s morgens bij het ontbijt is nog steeds drama. De rij hiervoor begon al halverwege de lobby en zoals je misschien al weet houd ik niet van rijen, dus dat hebben we maar geskipt.

De rest van de dag zijn we weinig in het hotel geweest en hebben hier ook niet meer gegeten of gedronken. Na een wat kortere nacht om vroeg in het park te kunnen zijn hebben we de spullen weer gepakt en hebben we de koffers weer buitenom via de security naar het bagagedepot gebracht. Ook die ochtend weer lekker ontbeten in het hotel. Dit keer in Cape Cod. Hier net iets minder keuze qua sap en ook iets minder vers dan de vorige dag, maar zeker ook lekker. Ook hier mochten we weer bij het raam zitten, maar wederom weer in de kou van de airco. Wat me dit bezoek heel erg opviel is dat de borden direct onder je neus vandaan getrokken worden. Je hebt je eten nog niet herkauwd en je bord is al foetsie, de buren moeten zelfs het broodje maar vasthouden zodat het bord alvast naar de afwas kon. Tijdens dit ontbijt viel dat heel erg op toen we alle drie even snel nog wat drinken gingen halen en de hele tafel binnen één minuut al volledig afgeruimd was terwijl er nog van alles op lag. We kregen gelukkig wel een nieuwe tafel aangeboden, maar ze waren continu bezig om alles weg te nemen terwijl het nog niet eens half vol zat. Ik snap dat als het druk is je de mensen zo snel mogelijk van de tafels wilt hebben, maar dat was in dit geval niet nodig. We zullen er ook niet te negatief over doen, het zal vast overenthousiasme geweest zijn.

Na afscheid nemen van de parken nog even een laatste bezoek aan de winkel. Ook deze was compleet veranderd sinds ons vorige bezoek. Toen zat deze nog op de plek van de Compass Club checkin. De winkel is leuk en mooi, maar had net niet het assortiment dat we zochten voordat we gingen. Dus helaas hebben we nog spijt dat we een aantal dingen niet in de parken gekocht hebben. Misschien een goede reden om binnenkort nog een keer terug te gaan. Na onze koffers weer opgehaald te hebben en nog even voor op de stoelen gewacht te hebben werden we weer opgehaald om huiswaarts te keren, helaas. Al met al zat Newport Bay Club iets rooskleuriger in mijn gedachte dan dat het deze keer was, maar het blijft een super hotel. Hopelijk komt er snel weer een vervolg.

Helaas heb ik voor dit bericht weinig foto’s. Ik ben op sommige momenten vergeten om foto’s te maken, maar het idee zal vast duidelijk geworden zijn.