Mijn ervaring: Disney Loves Jazz weekend (dag 3)

Helaas komt er aan elk weekend op de derde dag een einde aan de pret. Na een zeer warme nacht (omdat we de verwarming niet helemaal snapte) gingen we vroeg uit de veren om te genieten van de Extra Magische Tijden, omdat de zaterdag nogal druk was en we dat ook van de zondag verwachtte. In het hotel nog even lekker ontbeten bij het buffet en snel de koffers ingeleverd.

We besloten te beginnen bij Walt Disney Studios. Ten eerste omdat we nog kaartjes moesten kopen en dat in Disneyland Park nog jaren duurt en hier je vrijwel meteen aan de beurt was en tevens om af te kunnen sluiten in Disneyland Park. Graag had ik nog een rondje in Crush’s Coaster gemaakt, maar die was al 70 minuten halverwege de Extra Magische Tijden, dus gingen we naar Ratatouille. Vijf minuten wachten en ik dacht kan ik eindelijk de attractie’s “normale” rij zien, maar we werden via de Fastpass rij binnengelaten. Misschien was het geen vijf minuten, maar na tien minuten waren we aan de beurt. Het blijft een leuke attractie en de effecten zoals het water en de geuren waren meer aanwezig dan anders, ik had alleen het idee dat de 3D effecten waziger waren dan anders.

Hierna werd de weg vervolgd naar Toy Story Playland. Van te voren had ik al gezegd dat ik graag nog een keer in de Toy Soldiers Parachute Drop wilde en ook daar was de Single Riders Line maar vijf minuten. Opzich is de attractie niet zo spectaculair, maar het uitzicht dat je hebt wel, dus snel nog wat foto’s gemaakt van de prachtige delen van Disneyland Paris.

Hierna nog even getwijfeld of we de Tower of Terror nog wilde doen met 30 minuten wachttijd. We besloten het toch te doen en inderdaad we waren na 30 minuten binnen, maar toen duurde het nog minimaal 30 minuten. Er was namelijk maar één pre-show en twee liften die werkten. Maar het is altijd leuk om een rit door de vierde dimensie te maken.

Na nog wat door de winkels lopen was dat alweer het einde voor Walt Disney Studios deze keer. Nog een laatste keer afscheid nemen van Disneyland Park. Gelukkig was het dit keer ook maar tien minuten wachten bij Pirates of the Caribbean. Binnen stond de rij al bijna gelijk vast, maar gelukkig bleef het goed doorlopen en na tien minuten konden we ons laatste ritje maken. Ik denk dat ik thuis een mini versie van Pirates of the Caribbean moet namaken. Na een drukke dag kun je altijd lekker ontspannen in de bootjes, je ogen uitkijken en steeds nieuwe dingen blijven ontdekken.

Omdat we niet wisten of we onderweg nog genoeg gelegenheid kregen om te eten hebben we een uitgebreide lunch bij Fuente del Oro gehaald. Het was de eerste keer dat ik daar echt ging eten, ik heb er wel eens Churro’s gehaald, maar het eten was zeer lekker. Ik had menu 1 met friet, Mexicaanse groente, kaas en guacamole. Ik ben geen grote eter, dus het was voor mij veel te veel (het leek trouwens weinig op de foto boven de kassa), maar zeker een aanrader.

Na nog een uitgebreide tour over Main Street USA en de winkels moest ik ook van mijn favoriete park afscheid nemen. Maar zoals Marco Borsato zei: “Afscheid nemen bestaat niet. Ik ga wel weg, maar verlaat je niet.” De laatste plek om nog afscheid van te nemen is Disney Village. We hebben eigenlijk iets te krappe tijd voor alles wat we nog wilden shoppen. We hebben gehamsterd in de World of Disney Store en hebben nu we thuis zijn nog spijt van een aantal items dat we die ook niet meegenomen hebben, maar ja. Hopelijk dat ik ze binnenkort kan ophalen.

Met tassen vol spullen nog een laatste rondje door de winkel van Newport Bay Club, in de hoop dat ze daar nog een aantal items zouden hebben, maar helaas. Toen was het tijd om de koffers op te halen bij de bagage afdeling, de koffer nog op straat open te maken om alle aankopen erin te proppen. Nog even genoten van de warme zon en toen kwam de bus ons helaas al halen. Ook de terugreis ging zeer snel en we waren lekker op tijd thuis om weer te huilen dat het normale leven weer begon. Ik zou wel voor altijd in de magische bubbel willen blijven, maar helaas gaat dat niet.

Er komt nog een laatste deel waarin ik mijn ervaring met Newport Bay Club deel met jullie.