DIMM: Roy’s verloving in Disneyland Paris

Roy ging met een heel bijzonder plan naar Disneyland Paris en zijn vriendin werd heel gelukkig van dat plan.

Hoi allemaal, mijn naam is Roy. Ik ben 33 jaar oud en kom uit het knusse Brabant.

Voor mij betekent Disney niet alleen plezier voor de hele familie maar ook voor actie, spanning en sensatie nu de superhelden van Marvel erbij zijn gekomen. Disney heb ik persoonlijk altijd al leuk gevonden van toen ik nog klein was maar de gekte is erger geworden toen ik mijn vrouw ten huwelijk vroeg vóór het kasteel in Disneyland Parijs. Dit, is mijn Disney-verhaal.

Ja, dit. Trouwen. Ook ik moest er op een gegeven moment aan geloven. Wat een komkommer en kwel zeg, wat een vrouw een man aandoet met al haar wensen die ze voor haar bruiloft heeft. Man, man, man, wat een lijdensweg die een man moet afleggen vanaf het moment dat hij op zijn knieën gaat totdat hij vol angst hardop ‘JA’ moet roepen bij de ceremonie zodat de mensen achter in de zaal het ook kunnen horen. Mijn onderbroek was heu-le-moal doorweekt van de angstzweet die ik had op de grote dag. Ik hoop tenminste dat het angstzweet was. Nee hoor, ik overdrijf. Een beetje. Misschien.
Maar alle gekheid op een stokkie: De verloving, de voorbereiding, de bruiloft en de huwelijksreis… het is een erg mooi avontuur geweest en er is veeeeel te vertellen. dus daar gaan we.

De verloving.
Ik besloot in de zomer van 2015 om Natasja ten huwelijk te vragen. Ik weet het, ik weet het… waar de fuck zat ik met mijn gedachtes. Maar goed. Zodra je denkt over het op-je-knieën gaan dan begin je ook te denken over waar je dit wil gaan doen. Bij Natasja was die keuze niet zo heel erg moeilijk: Disneyland Parijs. Zij is best een Disney-freak en ik was er nog nooit geweest dus dat besluit was snel en makkelijk gemaakt.
Nadat ik had besloten om haar ten huwelijk te vragen was het volgens mij de eerstvolgende dag of de dag daarop dat ik al bij het reisbureau zat om de trip te plannen. Het werd een 3 dagen / 2 nachten reis per OAD bus naar Disneyland Parijs in november waar we zouden verblijven in het Sequoia Lodge hotel. Nou zo galant als ik ben vond ik het ook wel netjes om haar ouders te informeren dat ik hun dochter ten huwelijk wilde gaan vragen. Lees: ik ging niet vragen om haar hand maar ik deelde even mee dat ik een geweldige nieuwe aanwinst van de familie ging worden. Dusssss, meteen nadat ik de reis geboekt had ben ik naar haar ouders gegaan. Daar kom ik zelf nooit in mijn uppie dus als ik dan al in mijn uppie kom dan weet je dat er stront aan de knikker is. Haar ouders zaten buiten aan tafel een broodje te eten. Ik ging zitten naast Natasja’s moeder en haar vader zat schuin tegenover mij. Na het praten over koetjes en kalfjes gaf ik aan dat ik natuurlijk niet voor niets daar was. Ik maakte de envelop open waar de reisbescheiden in zaten en vertelde daarbij dat ik een reis geboekt had naar Disneyland met het idee om hun dochter daar ten huwelijk te vragen. Wat er toen gebeurde vergeet ik nooit meer…
HAAR VADER SCHIET KEIHARD IN DE LACH, HAAR MOEDER STOND OP HET PUNT EEN HAP UIT HAAR BROODJE TE NEMEN DIE INEENS STOPTE MET BEWEGEN EN WAT EEN EEUWIGHEID LEEK TE DUREN…
Ik ging gewoon dood daar… was dit nu wel goed of niet? Moet ik me zorgen maken voor ‘schoonmoeders’-mattenklopper? Maar haar moeder legde haar broodje neer, kreeg tranen in haar ogen en gaf me een dikke knuffel dus toen wist ik wel dat het goed zat. Die was zoooo blij natuurlijk dat ik lid wilde worden van de family. Dát of ze was blij dat Natasja goed terecht was gekomen bij me maar ik denk zelf het eerste.
Natuurlijk mocht Natasja van dit alles niets weten en zou ze wel vrij moeten krijgen van haar werk. Dit betekende dus dat ik haar bazin moest vragen voor verlof. Ik kon niet in Natasja’s telefoon om het nummer te achterhalen en zomaar langsgaan op het werk was te riskant dus moest ik uiteindelijk Facebook één hele euro betalen om een bericht te kunnen sturen naar haar bazin waarbij het bericht dan direct in de inbox afgeleverd zou worden… dat was de eerste dure uitgifte van de hele ‘wil je met me trouwen’-rattaplan! Maaaaar, ik kreeg contact met haar bazin en die vond mij natuurlijk heeeeulemoal geweldig en mijn superieure master plan ook en zorgde ervoor dat Natasja die dagen van de reis vrij was. Dus dat was ook weer geregeld. Nu nog een ring. Ja, daar valt niet veel over te zeggen eigenlijk… gewoon wat schroefdraad in een rondje draaien en klaar. Nee hoor, gewoon een of ander goedkoop ding bij de Lucardi gehaald, dat was goed genoeg.
De dag voordat we zouden vertrekken had ik in de middag vrij genomen zodat ik de reistas alvast klaar kon maken en uiteindelijk Natasja met de reis verrassen als ze thuis kwam. Natasja wist niet dat ik vrij was dus toen die thuis kwam vroeg ze zich af wat ik thuis deed. Ik hintte haar om naar boven te gaan waar de reistas klaar zou staan met daarop een envelop. Hier zaten twee blaadjes in met daarop de tekst ‘Pak je spullen maar want we gaan naar…’ en op het tweede blad een foto van Disneyland Parijs. En wat krijg ik? Ze vraagt godnondenju of ik haar ga verlaten! Stank voor dank weer! Het lef! De rebellie! Maar even later kreeg ze toch tranen in het ogen dus ook toen wist ik dat het wel goed zat. Ze lijkt wat dat betreft wel op haar moeder he? Natuurlijk heb ik dit allemaal opgenomen dus bij deze, hier is het filmpje… en ge ziet dak nie lieg hé!

Fast forward een beetje want er is zoveel te vertellen en ik zie dat jullie al bijna in slaap vallen. Ik zal het voor nu alleen hebben over de dag en het gedeelde dat ik op mijn knieën ging want bij vertel ik alles wat er in Disneyland per dag gebeurde.
Het was dus nu inmiddels zaterdag en ik had het park op vrijdag al een beetje kunnen verkennen en bedenken waar ik op mijn knieën zou gaan. In de ochtend bij het aankleden had ik de ring al aan de binnenkant van mijn bodywarmer verstopt. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk de hele dag niet zenuwachtig ben geweest.
Het was voor mij al duidelijk dat ik de daad wilde verrichten bij het Disney-kasteel en tegen de avond aan maar ja je weet hoe dat gaat he; je loopt van de ene naar de andere attractie met wachtrijen dus voordat je het weet is het al donker en dat gebeurde bij ons dus ook zo. Het werd al donker en ik moest haar dus zo snel mee krijgen. Als smoesje stelde ik voor om naar de Pinokkio attractie te gaan die aan de andere kant van het Disney-kasteel was waar wij op dat moment waren. Wij liepen aan de zijkant langs het kasteel en stiekem had ik het doosje met de ring al in mijn broekzak gestopt. Ik zei tegen haar dat ze daar (voor het kasteel) moest gaan staan zodat ik een foto kon maken van haar. Ze liep mij voorbij om klaar te gaan staan en ik weet niet hoe snel en hoe ik het überhaupt voor elkaar heb gekregen om binnen die enkele seconden uit mijn broek dat doosje te halen, de ring er uit te trekken en vast te houden, mijn telefoon uit mijn andere broekgat te rukken, de video-stand in te schakelen en klaar te gaan staan alsof ik een foto ging maken terwijl ik alles mooi ging filmen. Het resultaat zie je hieronder, het is misschien een beetje donker maar tis niet anders. Merk ook op dat ze geeneens volmondig ‘JA’ schreeuwt maar meteen begint te janken! Ik heb dus nogmaals gevraagd of die huilbui een ‘JA’ betekende en dat was zo maar dat is helaas niet opgenomen.

Wat een romanticus ben ik toch ook he?! En ja het is jammer dat het filmpje wat donker is en kort is. Nadat ik die krater in de grond had gemaakt door op mijn knieën te gaan belde ze haar ouders op die natuurlijk net deden alsof ze van niks wisten maar al lang in het complot zaten. Sterker nog, volgens mij wist vrijwel iedereen het al maar knap genoeg heeft niemand zijn mond voorbij gepraat, ik kon mezelf in ieder geval niet inhouden om het mensen al vooraf te vertellen.
Nadat de verloving officieel was heb ik het natuurlijk op Facebook aangekondigd.

Uiteindelijk had Natasja van zowel de reis naar Disneyland als van het moment dat ik op mijn knieën ging niets in de gaten. Sterker nog, ik heb altijd gezegd dat ik niet wilde gaan trouwen dus dat kwam al helemaal als een verrassing voor haar. En voor mijzelf ook. Daarnaast zaten mijn ouders ook midden in een scheiding dus kwam het helemaal onverwachts dat ik dit allemaal zou gaan doen. Maar ja zo ben ik; mysterieus, romantisch en een regelrechte opper-cupido!

Roy is uiteindelijk op 21 april 2017 getrouwd en ze zagen er beiden supermooi uit! En natuurlijk kon de huwelijksreis naar Disneyland Paris niet ontbreken.

Heb jij ook zo’n mooi (en eerlijk) verhaal, geef je dan ook op voor Dis Is My Memory. Het hoeft geen trouwverhaal te zijn, het kan ook gaan over je allereerste bezoek of een bijzonder moment tijdens je bezoek aan Disneyland Paris. Opgeven kan door een mail te sturen naar chrissy@mymickeyshapedheart.nl.