Birthday party in Disneyland Paris

Ik heb eigenlijk nog nooit mijn verjaardag gevierd in Disneyland Paris. Dit jaar hadden we gelukkig de kans, ik was vrij en er was een eendaagse busreis. Er is natuurlijk niets beter dan je verjaardag vieren in Disneyland Paris en dat gevoel dat je altijd krijgt wanneer je weer mag gaan, overtreft zelfs het verjaardagsgevoel. Ik was zelf bijna vergeten dat ik jarig was die dag 😉 Helaas was Disneyland Paris het ook vergeten, ik heb geen verrassingen gezien, maar een Disney-dag is altijd super.

Het enige nadeel van een eendaagse busreis is het opstaan, de wekker ging al om 01:15 en we waren uiteindelijk rond 10:30 in het park. Toen we aankwamen bij de security was al meteen duidelijk dat het geen drukke dag ging worden. Ik ben de laatste jaren gewend om ruim 15 minuten te moeten wachten tot je aan de beurt bent om gescreend te worden, maar nu konden we gelijk doorlopen. Sinds de laatste keer waren er minder militairen bij de ingang te bekennen, maar de security is wel strenger geworden. Voorheen hoefde ik mijn telefoon, camera, sleutels, enz. niet in een bakje te leggen om door het poortje te mogen, maar dat was nu wel het geval. Het geeft me wel altijd een veilig gevoel als je door de security heen bent.

Zelf heb ik een jaarpas, maar ik ging met mijn ouders en die hadden een ticket voor één park, dus besloten we om naar Disneyland Park te gaan. Ook daar viel de drukte erg mee. Tijdens mijn vorige bezoek was het de lancering van de 25e verjaardag en stond er veel op mijn planning, maar deze keer ging ik heel ontspannen door het park. Ik had geen planning, ik heb ook nauwelijks gekeken op het programma en lekker zoals vanouds door het park lopen, genieten en zien wat we tegenkomen. Helaas zat het weer niet erg mee. Ondanks dat het droog was, was het toen we aankwamen al 27 graden en dat liep in de middag op tot 33 graden. Er was op veel plekken weinig schaduw en ook de vernevelaars stonden niet aan. Het eerste waar ik heen wilde was Hyperspace Mountain, maar omdat de rij pal in de zon was besloot ik om dat uit te stellen tot de avond.

Tijdens de lancering van de 25e verjaardag was het laatste deel van Discoveryland niet toegankelijk, alleen voor genodigde gasten. Toen had ik ook nog niet door wat ik van vele fans wel hoorde, Discoveryland wordt steeds meer een Star Wars Land. Nu ik Discoveryland in zijn geheel weer heb gezien en beleeft, moet ik zeggen dat dat inderdaad wel steeds meer de indruk geeft. Het eerste wat ik afgelopen vrijdag gedaan had, was op de foto met Darth Vader. Ik zei al dat het niet druk was en we hebben amper 10 minuten gewacht tot we aan de beurt waren. De Cast Members spelen hun rol super goed. We werden vriendelijk ontvangen door een Cast Member bij de deur die vroeg of we Engels of Frans spraken en binnen kwamen we meteen bij een minder vrolijke Cast Member die ons de hoek wees als wachtplek. Ook Darth Vader was niet heel aardig voor zijn gasten. Voor jonge kinderen is deze meet & greet niet aan te raden, want hij komt best intimiderend over. In filmpjes van anderen zag ik dat Darth Vader ook sprak, maar bij zowel mij als de mensen voor en achter mij zweeg hij. Ik weet niet of zijn pak kapot was, maar dat vond ik erg jammer. Naast zijn intimiderende gebaren was er weinig interactie en binnen één minuut stond ik alweer buiten.

Ik kan me al niet zo goed meer herinneren wanneer het de laatste keer was dat ik in Star Tours ben geweest, maar de attractie is vernieuwd en ik hoorde er veel goede verhalen over. Ik besloot om ook een ritje te maken door het universum. Ook hier was het wachten niet erg lang, in totaal hebben we 35 minuten moeten wachten, maar door de zeer gedetailleerde wachtrij (inclusief airco :)) was dat niet zo vervelend. Er is veel te zien om je heen, zo zijn er veel bewegende Star Wars figuren, filmpjes die je aandacht trekken en interactie door bijvoorbeeld een warmteafbeelding van de rij te tonen. De attractie op zich viel me wel iet wat tegen. Het is zeker een spectaculaire attractie, maar de 3D was onscherp op bepaalde momenten en ik miste een verhaal in de vlucht. Je wordt van te voren wel ingeleid (in het Frans), maar je vertrekt opeens van planeet naar planeet en weer naar een andere planeet en dan kom je weer terug op de basis. Het schudden van het voertuig is wel spectaculair en als je jezelf niet vasthoud, dan merk je wel waarom je een veiligheidsriem aan moet.

Daarnaast heb ik ook een bezoek gebracht aan de nieuwe Star Traders winkel en die is echt ontzettend mooi geworden. De vorige winkel was voornamelijk rekken met wat aankleding, deze winkel is meer aankleding met rekken erin. De details zijn super gemaakt, overal zie je weer andere Star Wars dingen en door het grote aanbod aan Star Wars merchandise is het ook een goede toevoeging.

Hierna kregen we honger en om in het Star Wars thema te blijven, gingen we eten bij Café Hyperion en toevallig ging daar net de Jedi Training Academy van start. Het was erg druk in het restaurant, dus hadden we een plek zonder uitzicht op het podium, maar ik denk dat de show vooral leuk is als je kind erin meedoet. Ook op Café Hyperion had ik iets aan te merken. We wilde graag lunchen en ons oog viel op een ruim aanbod aan ham-, veggie- en visburgers, maar je kunt deze alleen bestellen in combinatie met friet of salade. Voor een lunch hoeft ik niet perse een “menu zonder drinken”, maar helaas gaat dat blijkbaar niet meer anders. Complimenten wel aan de ruime keuze. Ik kan me een aantal jaar geleden nog herinneren dat er drie keuzes waren; kipnuggets, hamburger of pizza. Ik koos om deze keer een veggieburger te proberen en hij was ontzettend lekker. Veel saus, en gewoon een lekkere burger.

Na Discoveryland was het tijd voor Fantasyland, waar ik Pinocchio tegen het lijf liep. Ook hier maar een korte wachtrij, alleen moest ik wachten op de wisseling. Pinocchio vond dat mijn oren leken op zijn strik. Ondanks de hitte was er veel interactie met Pinocchio en nam hij alle tijd voor je. Daarna door naar It’s a Small World. Hier was helemaal geen wachtrij, je kon direct doorlopen naar een plek in een bootje. It’s a small world is pas weer open na een opknapbeurt en dat was ook goed te zien. Alles zat strak in de lak en de meeste poppen zongen en danste. Ook hier weer lekker airco in het gebouw, even afkoelen na het wachten pal in de zon bij Pinocchio.
Mijn grote vriendin Rapunzel was bij Princess Pavilion in de avond, maar we hebben helaas geen tijd meer gehad om ervoor terug te gaan.

Mijn moeders favoriete attractie kon niet ontbreken in onze trip, Casey Jr. Ook hier was een meet & greet, met Winnie en Eeyore, die samen foto’s maken, erg leuk dat er meerdere figuren in één keer zijn. Helaas was ik net te laat en mocht ik niet meer in de rij aansluiten. Ook bij Casey Jr. was geen rij, hier werd je meteen verdeeld in de treinen. Gelukkig mochten we in een leeuwenkooi waar een dak ons in de schaduw hield en door de snelheid van het treintje nog wat frisse lucht binnen blies.

Daarna op naar mijn favoriete gedeelte van het park, Adventureland. Jammer genoeg was er een deel afgezet door de werkzaamheden aan Pirates of the Caribbean. In Adventureland waren Peter Pan en Wendy samen bij de fotolocatie, maar hier was ik helaas ook te laat voor. We besloten om onder de bomen te blijven lopen en kwamen uit bij de Tam Tam’s. Erg leuk om te zien en te horen en het past natuurlijk perfect in het thema. Als het warm is en je bent in Adventureland kan het niet anders dan dat je een Floating Pineapple Whip scoort en daarna nog even verkoeling zoeken bij Le Passage Enchante d’Aladdin.

Het werd ons te warm en we besloten om via de winkels in Main Street te vertrekken naar het Disneyland Hotel om daar een verkoelend drankje te drinken. In het Disneyland Hotel kreeg ik zelf kippenvel, zo hoog stond de airco daar. Voor de 25e verjaardag hebben ze hele leuke lichtgevende bekers en ijsblokjes die je bij je drankje kunt bestellen. En wat is een bezoek aan het Disneyland Hotel zonder een bezoek aan de winkel. Helaas was het exclusieve aanbod deze keer niet zo groot, de meeste items zijn ook in andere winkels te verkrijgen, maar een van de relaxte locaties om te shoppen.

De shop-mood werd doorgezet naar Disney Village. Een van mijn favoriete winkels in het resort is toch wel World of Disney Store. Lekker groots winkelen bij de, ja alweer, airco. We hebben ‘s middags eerst inspiratie opgedaan welke spullen we allemaal wilde kopen, om ze ‘s avonds voordat we weer naar de bus moesten in te slaan. Ook alle andere winkels in Disney Village moeten bezocht worden. In een van de winkels kwam een droom van me uit 😉 Tijdens mijn vorige bezoek had ik een Star Wars jasje gezien op Main Street, maar ik had geen zin om die de hele dag nog bij me te dragen, maar ‘s avonds kon ik die nergens vinden in Walt Disney Studios. Deze keer hingen de jasjes in de uitverkoop in Disney Village, dus was ik dolgelukkig met het Star Wars jasje en mijn portemonnee bedankte Disneyland Paris voor de hoge korting. Bijna bij elk bezoek moet mijn pinpas ook een keer voor de dag komen bij Disney Fashion, maar helaas was er deze keer niets dat riep “neem me mee!”.

Van zo veel shoppen krijg je honger en na een poging bij McDonalds, besloten we om uiteindelijk te gaan eten bij Five Guys. In mijn beleving zat dat recht achter World of Disney Store, maar het was toch verder lopen dan gedacht. Eerst uit de security-zone en dan naar Five Guys, waar je voordat je binnen mag weer nagekeken wordt. Ik vind Five Guys een zeer vreemd restaurant. Het menu staat vermeld in een soort van Engels, maar de werknemers speken totaal geen Engels. Je moet de namen in het Frans-Engels uitspreken anders snappen ze je niet en de ingrediënten die je op je broodje wilt, moet je aanwijzen. Ik had veel goede verhalen gehoord over het drinken, dus besloten we om alledrie een aparte beker te pakken. We hebben 20 tot 30 minuten moeten wachten voordat onze broodjes klaar waren, wat ik erg lang vond. Maar daarna op naar de Coca-Cola automaat en dat is echt heaven. Er is zo veel keuze in drinken dat je niet meer weet wat je moet kiezen. Uiteindelijk koos ik voor de multi-fruit Fanta Zero en mijn moeder koos voor de Peach Fanta Zero. Mijn vader had volgens mij geen zin om alle keuzes af te wachten en koos voor gewone cola. De multi-fuit en de peach waren beiden erg lekker en datzelfde gelde ook voor de hotdog te ik bestelde. De beste hot dog die ik gegeten heb. Het broodje was lekker smeuïg, lekker veel saus erop, het vlees was lekker en er zat een krokant korstje op van het bakken. Je moet er ver voor lopen, opnieuw door de security en lang op wachten, maar het was echt zalig.

Een van de dingen die ik de vorige keer ook niet heb kunnen doen was de vernieuwde versie van The Big Thunder Mountain. Hiervoor heb ik ook ongeveer 35 minuten voor in de rij gestaan, maar deze rij was een stuk vervelender, omdat het erg druk was, plakkerig en heet. Ik was blij toen ik aan het eind gekomen was. Tijdens de rit merkte ik wel dat alles opgeknapt is. De “glow in the dark” elementen waren weer goed te zien, alles buiten was weer schoon en de attributen zagen er weer uit als nieuw. Ik hoorde mensen al vaak klagen dat er na zo’n lange periode van opknappen steeds dingen niet werkte en ook nu was dat het geval. De waterval aan het eind van de eerste berg deed het niet, de splash deed het niet en er kwam geen rook in de laatste scene. Erg jammer, maar The Big Thunder Mountain kan me nooit teleurstellen, het blijft een van mijn favorieten.

Toen besloot ik om nog terug te gaan naar Hyperspace Mountain. Goed idee, want de wachtrij was korter en de zon was inmiddels gedraaid. De aankleding binnen is niet spectaculair veranderd. Er hangen wat andere posters en vlak voor dat je weer in het “licht” komt, zijn de Jules Verne referenties weggehaald. Echt 100 punten voor de nieuwe karretjes. Er zijn geen irritante hoofd- en rugsteunen meer, de beugels kun je aandrukken tot op je buik en de banden over je schouders veren lichtjes mee waardoor je niet meer klem zit en ik heb het idee dat er net iets meer beenruimte is. Daarnaast verloopt de rit veel vloeiender, je wordt niet meer met je hoofd van links naar rechts geschut. Tot zo ver te positieve nieuws. Ik was het klein om de originele Space Mountain mee te maken, dus daar heb ik geen mening over, maar ik ben opgegroeid met Mission 2. De meeste fans zeggen dat de ze originele terug willen, maar ik wil Mission 2 terug. De lancering is niet meer spectaculair, het afschiet-moment blijft een raadsel, omdat ik geen Frans versta. Aan het eind van het kanon wordt je het universum in gesleurd, maar je ziet goed dat dat een doek is met een beamer ervoor. Je ziet wat lasers en wat Star Wars referenties en dat was het. Voor mij een beetje teleurstellend. Het hoogtepunt vond ik altijd het afschieten, dat je wist, bijna, bijna, bijna, nu en dat de planeet boven uit elkaar spatte en dat je daarna nog een wilde rit ging maken en door de lichttunnel weer op aarde terecht kwam. Dus bij deze, Mission 2, please come back!

Toen kwam het punt dat we alle inkopen moesten gaan verzamelen, geen Disney Illuminations hierdoor, maar wel leuke spullen. En uitendelijk de dag afgesloten bij Starbucks, welke trouwens laat op de avond nog veel keuze heeft in lekkernijen, en toen weer terug naar huis. Hopelijk kan ik snel weer een uitgebreid verslag schrijven. In ieder geval in oktober weer een trip, maar ik hoop sneller nog een keer.

Niet alleen ik was jarig, maar My Mickey Shaped Heart bestaat ook nog eens 3 jaar. Met de Facebookactie kun je een van de 3 cadeaubonnen winnen, dus doe snel mee.