Warm attractie-dagje in Disneyland Paris

Afgelopen zaterdag ben ik met een vriendin naar Disneyland Paris gegaan. Ik heb begrepen dat het in Nederland lang niet zo warm is geworden dan in Parijs, maar de warmte mag de pret natuurlijk niet drukken. Normaal als ik met familie ga is het voornamelijk figuren achterna rennen en shows bekijken, maar dit keer was het voornamelijk van attractie naar attractie rennen.

Om 03:45 werden we alweer in Den Bosch verwacht om met de OAD bus naar Disneyland Paris te vertrekken. Door een omweg om de files bij Kortrijk te vermijden kwamen we uiteindelijk om 10:30 aan in Disneyland Paris. Het was de eerste dag na de aanslagen in Nice en ik moet zeggen dat het toch weer beter beveiligd was dan afgelopen april. Overal tussen de parkeerplaatsen, het station en de ingangen van de parken liepen militairen en beveiligers met snuffelhonden en de vorige keer mocht de telefoon etc. nog in je broekzak blijven toen je door het poortje moest, nu moesten ze in een aparte bak. Ik moet zeggen dat ik me ook geen seconde onveilig gevoeld heb, het enige waar ik nog wel op let is dat er niemand iets uit mijn rugzak jat 😉

In de bus hadden we al besloten om eerst naar Walt Disney Studios te gaan om een Fastpass voor Ratatouille te halen, dan konden we later die dag nog ergens anders een Fastpass halen. Helaas kregen we al meteen een Fastpass voor 18:00.
Daarna zijn we terug gegaan naar Disneyland Park om naar Salon Mickey te gaan, de lounge voor aandeelhouders. Het was de eerste keer dat ik hier gebruik van maakte, maar ook zeker niet de laatste keer. We werden vriendelijk ontvangen door twee Nederlandse jongens, altijd handig wanneer je niet met handen en voeten hoeft te praten. We kregen muffins en 3 smaken aangeboden en er was water, jus d’orange en warme dranken. De sfeer binnen lijkt erg op die van het Disneyland Hotel, maar Walt speelt hier meer een rol. In het begin waren we alleen, lekker rustig haha, maar daarna kwam er nog een Franse familie. Ondanks dat we gierige Nederlanders zijn, hadden wij genoeg aan 1 muffin, maar de Franse familie lustte er wel pap van volgens mij.
Toen we weer wilden vertrekken werden we via een zijdeur het park binnengelaten, erg handig.

De eerste stop in Disneyland Park was Indiana Jones. De wachtrijen zijn sinds de vorige opknapbeurt een stuk beter geworden. De waren geluiden alsof er wilde beesten in de bosjes zaten, de attributen zagen er goed uit en lekker in de schaduw wachten. Wat me de hele dag in het park opviel was dat de tijden van de wachtrijen totaal niet klopte. Je stond bijna overal 15 minuten langer dan de bordjes aangaven. Ondanks dat vielen de wachtrijen toch mee aangezien het een zaterdag was, mooi weer en het weekend na 14 juli.
Hierna op naar Space Mountain. We wilden graag in de Single Riders Line, maar die was gesloten, dus sloten we in de gewone rij aan. We moesten eerst erg lang in de hete zon wachten tot we naar binnen mochten. Eenmaal binnen konden we bijna doorlopen naar de laadstations. Ik had niet helemaal door waarom er zoveel mensen buiten moesten wachten, terwijl er binnen bijna niemand stond, maar de hitte trotseren was het ritje wel waard.

Ondanks dat er zaterdag best veel figuren “buiten” waren, heb ik er toch maar 3 gezien. Pinocchio, Gepetto en Queen of Hearts in Fantasyland. Daarna op naar It’s a Small World. Pasgeleden opgeknapt en toch alweer veel figuren die niet doen wat ze moesten doen helaas. De eindscene blijft voor mij de mooiste en maakt meteen weer goed dat er verschillende poppen stilstaan.
Daarna door naar Pirates of the Caribbean. Volgens mij is het in Fantasyland iets gesnoeid, want wanneer je It’s a Small World uitkomt, kijk je nu direct op de toren van Pirates of the Caribbean. Na de tegenvallende poppen in It’s a Small World kreeg ik nog een teleurstelling te verwerken toen in Pirates of the Caribbean doorging. Ontzettend veel poppen waren weg en diverse effecten deden het niet. Geen zwaaiende piraat in een van de eerste scenes, geen kat op een drijvende steen, geen schoten in het water wanneer je naar beneden gaat, geen zwaard-vechtende piraten, de dikke piraat met de leeglopende ton was weg, enz. Hopelijk doen ze er snel iets aan, want ik was zo enthousiast toen de attractie de vorige keer opgeknapt was dat alles weer zo ontzettend gaaf werkte.

En weer terug naar Walt Disney Studios voor de een na laatste voorstelling van Mickey and the Magician. We waren ongeveer een half uur van te voren daar en de show was al helemaal vol. Gelukkig was er nog een voorstellen een uur later, dus besloten we de tijd te vullen met Cars Race Rally, altijd een leuke attractie, maar ons karretje leek veel minder te draaien dan die van anderen. Gelukkig was de rij maar 10 minuten. En vervolgens nog even door Art of Disney Animation gelopen. Helaas hadden we geen tijd om nog een tekenles mee te volgen, maar dit keer leerde je Stitch tekenen (die had ik nog niet 🙁 ).
Gelukkig waren we ruim op tijd weer terug bij Mickey and the Magician en konden we de laatste voorstelling nog zien. Ik heb besloten om tijdens de show geen foto’s te maken, maar gewoon te genieten. Mocht je de show wel willen zien, er staan een hoop filmpjes op Youtube. Wat een geweldige show is Mickey and the Magician. We kunnen wel zeggen Da, da, da, da, da, da, da, da, da, dag Animagique. Mickey is ontzettend gaaf in de pratende en knipperende vorm en ik vind mensen als Hans Klok ontzettend interessant en de show had ontzettend veel kleine trucs. De liedjes die gebruikt zijn, zijn de catchy liedjes van de films en het is een echt spektakel. Het enige commentaar dat ik heb, is de Lion King scene. Ik vind die beesten niet gaaf. De open structuur en de mensen die of erin of erbij lopen doen afbreuk aan de gedetailleerde uitwerkingen van de andere scenes.
Een paar stoelen verder zat een Frans jongetje en hij zat met Mickey mee te praten en het mooiste moment was toen Elsa het podium opkwam en hij ontzettend haar riep: Elsa! en meteen Let it Go mee ging zingen. Let it Go is toch echt een kneiter geworden. Zodra dat liedje waar dan ook in het park klinkt, zingt jong en oud uit volle borst mee (inclusief deze grote kleuter 😉 ).

Eindelijk was het tijd om onze Fastpass te gebruiken, maar blijkbaar waren we niet de enigen. We konden bijna beter via de Single Riders Line aansluiten, want de Fastpass-rij was niet normaal lang en het duurde ook een half uur voordat we daadwerkelijk in de attractie zaten, zo’n lange rij met Fastpass heb ik bij geen een attractie gehad tot nu toe. Toen we in de attractie gingen had ik natuurlijk ook weer de slechtste plek gekozen, ik werd twee keer vol geraakt met water, terwijl de rest niks kreeg, gelukkig was het warm en droogde het snel op.
Toen was er nog tijd voor de Rock ‘n’ Rollercoaster en hier kan ik ook alleen maar weer positief over zijn. De vitrines zijn uitgestoft en het was een van de weinige keren dat ik de hele rit lang muziek heb gehoord. Kortom chapeau.
Studio Tram Tour had geen wachtrij, dus waarom ook niet meepakken. Helaas was deze niet optimaal. Dé scene van Studio Tram Tour was eigenlijk wel weer een beetje om te huilen. Deze keer bewoog de weg wel, dat was een meevaller, maar er was maar 1 item dat vlam vatte, de vrachtwagen bewoog niet, de hele set was groen van algen en mos. Ik vind het ontzettend jammer dat de verandering van Studio Tram Tour niet doorgaat. Ondanks dat veel mensen niets met deze attractie hebben, is het altijd een van mijn favorieten geweest.

Het einde van Walt Disney Studios was gekomen en op naar Disneyland Park om te eten. We hadden gekozen voor Cowboy Cookout Barbecue, waar ik in mijn herinnering nog nooit gegeten had. Helaas was het personeel niet vooruit te branden en duurde het uren voordat we überhaupt besteld en betaald hadden en toen nog wachten tot het eten klaar was. Door het mooie weer konden we het eten wel buiten opeten, wat toch super gezellig is in Frontierland. Ik had gekozen voor het sparerib-menu en de spareribs waren ontzettend lekker, super zacht vlees en lekker saus. Daarbij had een salade, maar daar had ik achteraf spijt van. Zo vies als de mayonaise de aflopen jaren is, zo vies was de dressing ook. En als afsluiter de bekende Magnum. Een geslaagd diner.

Op de terugweg via Adventureland kwamen we voor de tweede keer langs de pineapple whip stand, maar voor de tweede keer die dag niet open. Dus helaas heb ik deze nieuwe lekkernij nog steeds niet kunnen proeven. In Main Street aangekomen kwamen de Frozen prinsessen op hun koets voorbij en was er een mooie watershow voor het kasteel. Ook hier werd Let it Go door de meesten meegezongen.
We wilden graag Buzz Lightyear nog meepakken, maar helaas had deze storing, dus besloten we de avond nog af te sluiten met shoppen. Een beetje haastig, omdat we nog maar ruim een uur hadden. Ik had gehoopt dat er nog veel solden verkrijgbaar zouden zijn, maar helaas waren dat nog maar 5 artikelen en voor de rest was er niet veel veranderd met april. Normaal ga ik nooit naar huis zonder een nieuw kledingstuk gekocht te hebben, maar het blijkt dat ik alle leuke dingen die Disney Fashion verkoopt al in de kast heb hangen.

Kortom het was een zeer geslaagde dag, nog steeds wel een beetje moe van de trip, maar ik zou het zo volgende week weer doen.