Mijn ervaring: dag 4

Vandaag de laatste in de reeks van mijn ervaringen. Ik vertelde gister al dat ik dag 5 weglaat, omdat er geen bijzondere dingen op die dag gebeurd zijn. De ervaringen van dag 4 zijn: Discoveryland, Autopia, Space Mountain, Frozen Sing-along en Molly Brown.

Discoveryland

In 1 woord: wauw! Wat is het gedeelte tussen Space Mountain, Nautilus en Autopia weer mooi geworden. Het water is super helder, de watereffecten zijn weer terug en alles ziet er weer uit als nieuw.

Autopia

We stonden nog voor 10 uur al binnen in de rij bij Autopia. De attractie ging eerder open, wat we helemaal niet erg vonden natuurlijk. Autopia is een attractie die ik het liefst elke dag zou willen doen, maar ik vind de rij altijd zo lang en het schiet niet erg op. Dit keer viel me eigenlijk meteen al iets op aan de sommige auto’s. Er waren 3 soorten. De oude bekende grasmaaiers was de verf zijn beste tijd wel gehad had. Dan waren er 2 verschillende nieuwe auto’s, de ene nog steeds met de grasmaaiers en de andere, volledig geluidloos, op stroom. Deze waren voorzien van een startknop aan de buitenkant en er zaten een contactpunten onder de auto die op verschillende punten in het parcours stroom konden laden. Ik vertelde eerder al dat er testen gedaan werden met deze elektrische versies. Er was maar 1 kant van de baan open waar een paar van deze elektrische auto’s stonden, maar op de gesloten baan stonden alleen nog maar elektrische. Jammer genoeg kreeg ik de oude grasmaaier variant, dus weet ik niet hoe het rijdt. Voor het geluid is het in ieder geval een hele verbetering.

Space Mountain

De eerste keer in de vernieuwde Space Mountain en de eerste keer Single Riders Line. De Single Riders Line gaat langs de gewone rij af, helemaal naar achter door naar Columbiad kanon. Hier ga je met een trap naar boven en kom je op het bovendek van Space Mountain uit. Boven worden geleidelijk de mensen weer via een trap naar beneden gestuurd om vervolgens plaats te nemen in de karretjes. Aan de karretjes was helaas niets veranderd en ik zat er nog steeds even beklemd in als voorheen. Toen we vertrokken was het eerste wat me opviel het geluid. Ik weet eigenlijk niet meer of de rit überhaupt bij de vertrek al begon met geluid, maar nu in ieder geval wel en het was duidelijk aanwezig. De lampen in het kanon waren ook weer duidelijker te zien dan voorheen. Toen we afgeschoten werden en we binnenkwamen toen werd het me meteen duidelijk waarom het een half jaar gesloten geweest is. Ik zag opeens overal planeten en sterren die ik nog nooit gezien had. Voorheen dacht ik altijd dat er maar 3 planeten in de hele rit zaten, maar dat was nu wel anders. Overal waar je keek waren ze duidelijk te zien. Ook de reis door de tijd zat vol sterren en lampjes die ik nog nooit gezien had. Ook dit was echt weer wauw!

Frozen Sing-along

We hadden redelijke plekken in het Chaparral Theatre, behalve dat er een enorme camera voor mijn beeld hing. Ik had expres de show niet op Youtube gekeken en liet me verrassen. Het podium vond ik erg mooi gemaakt en de effecten op de schermen maakte het plaatje helemaal compleet. Verschillende meisjes in Anna of Elsa kleding mochten in het midden plaatsnemen, een soort VIP plaatsen. Toen begon de show met wat dansers. We waren voor de Engelse show gekomen, maar zo eigenwijs als de Franse zijn, was er toch weer een danser die Frans moest praten (why?). Al snel kwam Anna op en we moesten met z’n allen snel Elsa halen, want er was een sneeuwstorm op komst. Al snel kwam er een filmpje met Anna en Elsa toen ze klein waren met het liedje Do You Wanna Build A Snowman. En hierna verscheen Olaf met Kristoff. Er kwam nog een liedje en filmpje met Olaf en hier werden grote strandballen het publiek in gegooid. Hierna begon het liedje Love Is An Open Door. Daarna kwam Elsa op het scherm en was het tijd voor Let It Go. Er kwam rook het podium op en het scherm in het midden ging omhoog en daar was Queen Elsa. En nog meer Let It Go en dit keer met sneeuw over het hele publiek heen. En dat was de show alweer. Het was een korte show, zodra Elsa opkwam was het eigenlijk alweer klaar. Het was wel erg mooi gedaan en ook leuk door het publiek bezig te laten zijn met de strandballen en helemaal vol sneeuw naar buiten gaan. Ook hier, zodra Let It Go begint, wordt iedereen zo enthousiast, echt super om te horen hoeveel mensen dat liedje bereikt heeft. Zeker een aanrader om heen te gaan, het duurt ook niet zo heel lang, dus je kunt het makkelijk in je planning plannen.

Molly Brown

Ik heb het in tijden niet meer zo druk gezien voor Molly Brown. De twee gedeeltes van de Riverboat Landing waren beiden helemaal gevuld. De Molly Brown was, voor zo ver ik het gezien heb, niet veranderd. De tocht over de rivier daarentegen wel. Er was iets veranderd bij de Pocahontas speeltuin. Eerst keek je daar niet op en nu zag je het zo vanaf de boot liggen. Wat er nu precies veranderd is weet ik nog niet, maar er is iets weggehaald. Ook de tent voor Mark Twain was meer zichtbaar dan anders. Verder lag er een enorme pijp in het water die helemaal rondom de rivier ging. Misschien zijn het vast voorbereidingen op het leegpompen van de rivier. In ieder geval het was weer een verrassend tochtje.

Dat was alweer de laatste ervaring (voorlopig). De volgende zal pas weer over een paar maanden zijn, of langer. Er is nog niet geboekt, maar er zijn wel plannen. Wanneer de volgende komen, zal ik nog wel vermelden als het weer zover is.